Zingen in de kerk is aan banden gelegd, maar bij de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland (OGGiN) te Benthuizen vinden ze dit onverstandig in verband met corona. Weliswaar worden haar leden net zo vaak ziek als anderen, maar hun herstel is opvallend voortvarend. De gemeente weet wel hoe dat komt. “Levenslang zingen op hele noten heeft ons de longinhoud van een Olympisch paard gegeven. Daar kan een virusje niet tegenop.”
Benthuizen herbergt honderden topatleten die de wereld nooit zal kennen. Hun levenshouding weerhoudt hen namelijk van competitief sporten op het hoogste niveau. In het dorp wordt echter niet vreemd opgekeken van de sterke staaltjes die sommige bewoners laten zien.
Beroemd is het verhaal van de vrouw die met haar auto te water raakte en na twee dagen werd gevonden. Ze was wel wat hongerig, maar verder was er niet veel met haar aan de hand. Al die tijd had ze haar adem ingehouden. In haar hoofd was ze begonnen met het zingen van Psalm 119 om de moed erin te houden. Bij vers 53 werd door ze door de brandweer uit haar benarde positie bevrijd. “Ironisch,” zo tekende de kerkbode destijds op uit haar mond. “Als ik een lamp voor mijn voet had gehad, was ik nooit te water geraakt op die donkere weg.”
Toch valt op dat andere gemeenten die op hele noten zingen niet zo snel herstellen als de leden van de OGGiN. De voorganger begrijpt dat wel. “De gewone Gereformeerde Gemeenten zingen op hele noten, dus dat kunnen wij beter. Daarom zingen wij feitelijk op ‘dubbele noten’, zoals we dat hier noemen. Wij doen het altijd net even anders. Je bent een Ledeboeriaanse rakker of je bent het niet.”