Afgelopen week berichtte het RD dat er in Oost-Azië door het werk van de GGiN een grote opwekking gaande is. Recent is maar weer eens het belang van goede onderzoeksjournalistiek duidelijk geworden. Vandaar dat de redactie direct in het vliegtuig naar Oost-Azië is gesprongen om daar met eigen ogen de opwekking te zien.
Het werd bij het verlaten van het vliegveld al snel duidelijk. Hier in Oost-Azië zijn de mensen doordrongen van wet en evangelie. Direct viel het oog op een groepje psalmen zingende locals. Op hele noten! Langzaam en gedragen klonk het over het gezellige plein: “De stoute zondaars zullen snel. Teruggekeren naar de hel”. Wat een wonderlijk gehoor, hele noten in hier in Oost-Azië. “We love whole peanuts”, aldus de fanatiekste zanger van het groepje. Wat diepbedroevend er geen onderscheid tussen gezouten en ongezouten peanuts wordt gemaakt. Het lijkt er op dat vele eters nog niet hun ware zoutgehalte kennen.
Op een straathoek verderop prijst de verkoper zijn ‘reformatorische’ noedels aan. Wat er precies zo reformatorisch aan is? “It is very long and difficult to get it”, zo weet de verkoper ons te vertellen. Hij heeft ook verschillende smaken. Luther, die wat minder pittig is en Calvijn met extra pepers.
In een theehuisje verderop treffen we enkele jonge mannen die met tranen in de ogen reformatorische geschriften aan het lezen zijn. Zo lijkt het. Die zijn van hun zonde en ellende doordrongen, dat moet haast wel. Met een snik in de stem vertelt een van deze jongeheren ons: “It is just like back in the days. These Dutch people think they know everything better than us”.
Na een verdere rondgang kwamen we al snel tot de conclusie. De mensen hebben wel de reformatorische geschriften, maar ze weten er totaal geen raad mee.
Och of we maar nimmer aan de voorzienigheid zullen twijfelen. Mijn magnetronmaaltijd nasi-goreng sprong van vreugde op in mijn buik toen ik hoorde dat de brief van Paulus die terecht kwam op de Filipijnen goede vruchten voort mag brengen!