Onlangs kwam de synode van de Gereformeerde Gemeenten weer bijeen in Gouda. Zoals altijd werden bij deze heuglijke gebeurtenis ook de predikanten van de zustergemeenten in zendingsgebieden uitgenodigd. Na afloop waren de predikanten uit de andere werelddelen het erover eens dat het mooi en waardevol is om bij te dragen aan de synode. Verwondering was er echter over de Nederlandse taal en dan met name de woordlengte daarvan.
Rev. J. Ebeke, van de Nigeria Reformed Church weet voorbeelden te over aan te dragen. “Love”, “the gospel” en “I am expecting to see you next year” hoorde hij respectievelijk vertaald worden met “onuitputtelijke zondaarsliefde”, “de leer van wet en evangelie” en “onder biddend opzien hoop ik u volgend jaar weer te zien”. Het woord “genade” leverde zelfs een woordenstroom op die zo lang was dat Ebeke het niet zo een-twee-drie kan reproduceren.
Ondanks de taalverschillen hebben de broeders er alle vertrouwen in dat de Nederlandse predikanten hun woorden goed ontvangen hebben.
Tjonge, hoe moet dat dan gaan met de nimmer eindigende, altoos durende en alles beslissende eeuwigheid? Och dat het nog eens mocht komen tot verootmoediging in het stof, dat het vloerkleed nog eens te hoog mocht zijn om te bukken en te buigen.